Zwalczanie chwastów jednorocznych w gospodarstwach ekologicznych, część 2

mar 30, 2015

Jednym z większych problemów w gospodarstwach ekologicznych jest walka z chwastami. Poznanie biologii rozwoju chwastów, pozwoli na dobranie odpowiedniej metody do skutecznego ich zniszczenia w zasiewach roślin uprawnych

Gorczyca polna (ognicha) jest rośliną roczną. Wschody pojawiają się od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Ponieważ nie wytrzymuje niskich temperatur, zachwaszcza przede wszystkim rośliny jare, takie jak: zboża, strączkowe i zielonki wysiewane wiosną. Jednak przy uważnej obserwacji plantacji pszenicy ozimej czy pszenżyta ozimego można zaobserwować nierzucające się w oczy, karłowe, jednokwiatowe roślinki gorczycy. Rośnie przede wszystkim na glebach urodzajnych i dość zasobnych w wapń.

W mniejszej ilości ognichę można spotkać na glebach lżejszych. Jedna roślina może wydać średnio od 1,2 do 5 tys. nasion, które do kiełkowania wymagają lekkiego przykrycia ziemią. Głęboka orka umożliwia im leżakowanie w zimnej ziemi i czekanie na moment wyrzucenia wraz z orką na głębokość 1-3 cm.

Podstawą ograniczania zachwaszczenia gorczycą polną jest czystość materiału siewnego. Pomocniczym elementem jest utrzymywanie gleby w pełnej sprawności, przewietrzanie, a tym samym umożliwienie działania bakteriom rozkładającym błonnik. Co za tym idzie wszelkie uprawki gleby w czasie wzrostu roślin i podorywki pielęgnowane skutecznie będą ograniczały ilość nasion w glebie. Ponieważ gorczyca polna masowo występuje w uprawach jarych, wprowadzenie roślin ozimych może także pomóc.

Rzodkiew świrzepa (łopucha) jest rośliną jednoroczną, jarą, w związku z tym zachwaszcza głównie zasiewy roślin jarych. Rośnie na glebach piaszczystych, piaszczysto-gliniastych i gliniastych, zakwaszonych. Najczęściej są to gleby o małej sprawności, rzadko przewietrzane. Rocznie roślina może wydać kilkaset nasion, ale o bardzo twardej okrywie nasiennej, mało podatnej na działanie bakterii glebowych. Mankamentem jest trudność ich usunięcia z materiału siewnego zbóż.

Ograniczanie zachwaszczenia upraw rzodkwią świrzepą jest podobne jak gorczycy białej. Dodatkowym elementem powinno być wapnowanie gleb, które umożliwi między innymi rozluźnienie gleby i rozwój bakterii nitryfikujących, które mogą rozkładać okrywę nasienną rzodkwi świrzepy.

Gwiazdnica pospolita jest rośliną roczną, posiadającą formy ozime i jare. Można ją spotkać we wszystkich uprawach. Rośnie na glebach wilgotnych, wynawożonych, zwłaszcza obornikiem albo na glebach próchnicznych zasobnych w wapń. Nasiona chwastu są w glebie trwałe. Roślina rozwija się najsilniej w okresie obfitych opadów, zwłaszcza jesiennych, dlatego bardzo często można spotkać oziminy całkowicie przerośnięte gwiazdnicą pospolitą. Skoszona potrafi się bardzo szybko ukorzenić.

W celu ograniczenia występowania gwiazdnicy należy przede wszystkim stosować środki zapobiegawcze. Podstawą jest wczesna podorywka pożniwna i niszczenie chwastów broną oraz podcinanie z równoczesnym usunięciem z pola. Konieczne jest utrzymywanie gleby spulchnionej w celu ograniczenia jej wilgotności.

Zwalczanie chwastów kainitem

W celu zwalczenia wymienionych chwastów w zbożach jest pewna problematyczna metoda z wykorzystaniem dozwolonego w rolnictwie ekologicznym, nawozu – kainitu pylistego. Ponieważ jest to nawóz potasowy, w związku z tym można go stosować tylko wtedy, gdy na podstawie aktualnych badań gleby stwierdzony jest niedobór tego składnika.

Gdy chwasty przekroczą fazę dużej rozety, rozsiewa się kainit pylisty na wilgotne od rosy rośliny w ilości minimum 250 kg/ha. Kainit zatrzymuje się na szerokich, orzęsionych liściach chwastów, natomiast na gładkich, pokrytych woskowym nalotem liściach zbóż prawie nie osiada. W dzień, podczas słonecznej pogody woda wyparuje, wskutek czego roztwór kainitu spowoduje poparzenie liści, co może przyczynić się do zniszczenia chwastów.

Ryszard Woś

Skip to content