Przystępując do budowy nowej chlewni lub adaptując budynki należy ustalić program produkcji i przeznaczenie chlewni.
Program może obejmować cykl zamknięty, w którym występują grupy technologiczne (sektor porodowy, odchowalnia prosiąt, pomieszczenie loch prośnych, tuczarnia) o bardzo zróżnicowanych wymaganiach odnośnie budynku i jego mikroklimatu, rozwiązań technologicznych i wyposażenia.
W chlewniach preferowana jest wentylacja mechaniczna, bo daje największe możliwości regulacji przepływu powietrza, pozwalając na rozchodzenie się powietrza w budynku bez tworzenia przeciągów w strefach legowiskowych.
Systemy wentylacji mechanicznej:
1. podciśnieniowa
2. nadciśnieniowa
3. zrównoważona.
Najbardziej rozpowszchnionym systemem wentylacji chlewni jest wentylacja podciśnieniowa. Właściwy ruch powietrza jest uzyskiwany poprzez poprawne, równomierne i dostosowane do obsady zwierząt rozmieszczenie otworów wlotowych i wentylatorów wyciągowych.
Wentylacja nadciśnieniowa polega na nadmuchiwaniu powietrza do budynku przez wentylatory, które tym samym tworzą nadciśnienie, powodując wypychanie zanieczyszczonego powietrza na zewnątrz budynku. Wentylatory umieszczone w ścianach mogą powodować nierównomierne wentylowanie i zbyt szeroki przepływ powietrza w otoczeniu urządzeń. Wentylatory nawiewne zlokalizowane w dachu dają możliwość uzyskania równego ruchu powietrza w całym budynku, eliminując tym samym przeciągi, jednak mogą powodować problemy, szczególnie podczas niskich i wysokich temperatur. Przy tego rodzaju wentylacji występować mogą problemy związne z wykraplaniem się pary wodnej na elementach budynku, nie w pełni hermetycznych.
Przy wentylacji zrównoważonej wentylatory są zastosowane zarówno w otworach wlotowych jak i wylotowych. Jeśli system jest poprawnie zaprojektowany, to nadciśnienie i podciśnienie równoważy się. Polecać go można w budynkach, w których nie ma możliwości zainstalowania otworów w ścianach bocznych.
Innym systemem wentylacji mechanicznej jest turbowentylacja, w którym wszystkie urządzenia są zainstalowane w dachu lub w stropie. Specjalny wentylator może wtłoczyć powietrze do środka jak i na zewnątrz.
Poza wyborem określonego systemu wentylacji, aby zapewnić właściwy klimat dla świń, niezbędne jest jego regulowanie w zależności od temperatury i wilgotności w pomieszczeniu oraz klimatu zewnętrznego. Zazwyczaj nie zaleca się ręcznego sterowania wentylacją ze względu na to, że warunki zmieniają się w ciągu dnia w zależności od aktywności świń oraz warunków zewnętrznych. Pożądane jest stosowanie systemów automatycznych. Najczęstsza forma regulowania wentylacji i ogrzewania bazuje na zależności od temperatury. Wentylatory są włączane powyżej i wyłączane poniżej ustalonej temperatury. Jednak zimą, gdy zwierzęta wytwarzają zbyt mało ciepła, zaleca się dodatkowo regulację wentylacji opartą na wilgotności. Dobrze kierować się zasadą, że suma temperatury i wilgotności względnej w pomieszczeniach nie może przekraczać 90%, tzn. jeśli np. temperatura wynosi 20°C, to względna wilgotność nie może przekraczać 70%.
Kacper Dzietczyk