Przed przystąpieniem do zakupu pszczół konieczne jest zgromadzenie niezbędnego sprzętu, a przede wszystkim uli. Wykaz sprzętu niezbędnego w pasiekach znaleźć można w podręcznikach pszczelarski h. Obejmuje on kilkadziesiąt pozycji, z których nie wszystkie są niezbędne w małej pasiece. Co jest konieczne podajemy niżej.

Ule – to najważniejsza i najkosztowniejsza pozycja przy zakładaniu pasieki. Decyzja, jakie to mają być ule wymaga dokładnego przemyślenia, a przez pszczelarzy początkujących bywa przeważnie niedoceniana. Często kupuje się ule u pszczelarzy chcących pozbyć się starego sprzętu. Niejednokrotnie zdarza się, ze każdy zakupiony ul jest innego typu. Postępowanie takie jest absolutnie niewskazane. Należy kupować ule wyłącznie typowe, bowiem tylko do takich uli możliwy jest zakup niezbędnego wyposażenia, jak podkarmiaczki, maty, krata odgrodowa czy wreszcie węza. Tłumaczenie, że na początek pszczoły trzymane będą w ulach przypadkowych, a dopiero później kupione zostaną właściwe ule jest błędne. Przenoszenie rodzin pszczelich do innego typu uli jest zabiegiemkłopotliwym. Do uli typowych produkowanych w Polsce należą: ule wielokorpusowe, dadan i warszawski poszerzony. Na który z nich decydować się zależy od zamierzeń, czy ma to być kilkupniowa pasieka w ogródku działkowym lub przydomowym, czy zakładana pasieka ma w przyszłości stać się pasieką towarową. W pierwszym przypadku ule będą pozostawały w jednym miejscu, nieistotna jest więc masa ula, ani jego gabaryty. Ważne jest tylko aby był on łatwy w obsłudze. Takie warunki spełnia ul dadanowski i warszawski poszerzony. Jeżeli w zamierzeniach planujemy prowadzić gospodarkę intensywną i połączoną z wędrówkami, lepsze są ule wielokorpusowe, są lżejsze, mniejsze i pozwalające na łatwiejsze oddzielenie gniazda od tzw. miodni. Obsługa tych uli wymaga jednak większej integracji pszczelarza i większego wysiłku fizycznego.

Konieczny do obsługi sprzęt pasieczny to: podkurzacz, kapelusze pszczelarskie, dłuto i szczoteczka. Okresowo potrzebny jest również w pasiece sprzęt do wykonywania pewnych specyficznych czynności. Może być on gromadzony stopniowo. Będą to: dziurkacz do ramek (z powodzeniem zastępuje go wiertarka elektryczna z cienkim 1-2 mm wiertłem), odsklepiacz widełkowy i transportówka.

Odmiennego potraktowania wymaga sprzęt wprawdzie niezbędny do prowadzenia pasieki, ale drogi: miodarka, wytapiarka do wosku, urządzenie do elektrycznego wtapiania węzy. Miodarka powinna spełniać wymagania jakie obowiązują dla sprzętu stosowanego przy produkcji zdrowej żywności. Powinna być wykonana z blachy kwasoodpornej.
W każdej, nawet małej pasiece potrzebne jest specjalne pomieszczenie na sprzęt, narzędzia i zapasowe ramki.

Jeśli chodzi o kupno pszczół to na początek można kupić np. dwie rodziny i w następnych latach dokonywać podziału, w ten sposób powiększać stan liczny pasieki. Powinny to być rodziny silne i zdrowe, toteż należy starać się o nie w pasiekach dobrze prowadzonych. Wskazane byłoby, aby transakcji kupna dokonać w towarzystwie pszczelarza, który:

• określi siłę rodzin pszczelich
• oceni wartość matek
• sprawdzi zdrowotność pszczół
• określi stan zapasów pokarmu i jakość plastrów.

Wiosną kupuje się pszczoły wraz z gniazdem i ulem. Siłę rodziny określa się wtedy według liczby ramek obsiadanych przez pszczoły. Latem można kupować same pszczoły rojowe bez gniazda. Można je wtedy obsadzić w nowym ulu. Latem roje są tym lepsze, im są wcześniejsze i im więcej ważą. Dobry rój waży 2-3 kg i więcej. Nie należy kupować rojów późniejszych niż czerwcowe. Kupno słabych rojów jest nieopłacalne, nawet gdy cena ich jest stosunkowo niska. W każdym razie nie należy kupować pszczół z pasiek zaniedbanych. Bardziej opłacalne jest zawsze nabycie jednej silnej rodziny z wartościową matką i w dobrym ulu, niż kilku słabych i w ulach nietypowych. Dla pszczelarza początkującego najkorzystniejsze jest kupno pszczół pod koniec czerwca jako odkładów. O tej porze pszczoły są najtańsze, a poza tym są to pszczoły biologicznie najwartościowsze. Ponieważ są to pszczoły młode z powodzeniem mogą odbudować sobie gniazdo. Matki w kupowanych rodzinach powinny być znakowane. Jest to bardzo ważne ponieważ dla początkującego pszczelarza znalezienie w ulu matki nieznakowanej jest praktycznie nieosiągalne.