Kandydat na pszczelarza zanim założy pasiekę, powinien skontaktować się z miejscowym kołem pszczelarzy. W przypadku braku takiego koła na danym terenie, wtedy należy nawiązać kontakt z Wojewódzkim Związkiem Pszczelarzy lub specjalistą pszczelarstwa PODR. Zasięgnie tam niezbędnej aktualnej informacji np. o zdrowotności i zagęszczeniu pasiek w okolicy, jak również uzyska adresy postępowych pszczelarzy oraz sklepów ze sprzętem pszczelarskim. Nawiązanie kontaktu z pszczelarzami umożliwi praktyczne zetknięcie się z pszczołami oraz uzyskanie praktycznych wskazówek i rad, które mogą być niezastąpione.

Również bardzo ważne jest przygotowanie fachowe, czyli uzyskanie pewnego minimum wiedzy pszczelarskiej. Najlepszym rozwiązaniem jest wysłuchanie kursu obejmującego podstawowe wiadomości pszczelarstwa. Inną formą zdobywania wiedzy jest udział w szkoleniach organizowanych przez koła pszczelarzy. Pozwalają one na bliższe zapoznanie się z wybranymi zagadnieniami.

Wreszcie najważniejszym i niezastąpionym źródłem wiedzy są podręczniki, które mogą być uzupełnieniem, a czasem jedynym źródłem wiadomości. Obecnie na rynku księgarskim jest coraz więcej wydawnictw obejmujących całokształt zagadnień fachowych. Godna polecenia jest książka J. Marcinkowskiego „Jak prawidłowo prowadzić pasiekę” lub W. Ostrowskiej – „Gospodarka pasieczna” oraz praca zbiorowa – „Poradnik pszczelarski”. Można też zaprenumerować i czytać literaturę fachową np. – miesięcznik „Pszczelarstwo” i „Pszczelarz Polski”, w których można znaleźć cenne wskazówki dla pszczelarzy zaawansowanych i początkujących.

Należałoby przestrzec potencjalnych pszczelarzy przed zbyt optymistycznymi rachunkami zysków z pasiek. Zbiory miodu nie zawsze są pomyślne, są też lata, w których bilans zysków i nakładów daje wyniki ujemne. Poza tym nad pszczelarstwem wisi wiele zagrożeń chociażby pojawiające się coraz to nowe choroby pszczół, zwalczanie których nastręcza wiele problemów. Mogą one zdziesiątkować pasieki pozbawione fachowej opieki. Przed podjęciem decyzji założenia pasieki należy upewnić się jak organizm nasz reaguje na użądlenia pszczół. Uczulenie na jad pszczeli uniemożliwia prowadzenie pasieki.