Programy pomocowe często ograniczają grono beneficjentów do posiadaczy zwierząt gospodarskich i wykluczają wsparcie inwestycji związanych z chowem i hodowlą innych gatunków. Taki wymóg dotyczy potencjalnych beneficjentów działania „Modernizacja gospodarstw rolnych” PROW 2014-2020 planujących inwestycje w budynki inwentarskie.
Zwierzęta, które przez polskie prawo uznawane są za zwierzęta gospodarskie wymienione zostały w Ustawie o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich z 29 czerwca 2007 roku. Zalicza się do nich następujące gatunki: koń, osioł, bydło domowe, bawoły, świnie, owce, kozy, a także gatunki drobiu (kura, kaczka, kaczka piżmowa, gęś, gęś garbonosa, indyk, przepiórka japońska, perlica i utrzymywany w warunkach fermowych struś). Ponadto do zwierząt gospodarskich zalicza się jeleniowate z gatunków: jeleń szlachetny, jeleń sika i daniel pod warunkiem, że utrzymywane są w warunkach fermowych w celu produkcji mięsa lub skór. Zwierzęta futerkowe (lis pospolity, lis polarny, norka amerykańska, tchórz, jeno, nutria, szynszyla i królik) zaliczane są do zwierząt gospodarskich, jeśli utrzymywane są w celu produkcji skór, mięsa lub surowca dla przemysłu włókienniczego. Do zwierząt gospodarskich zaliczana jest także pszczoła miodna.
Chów i hodowla innych zwierząt jest legalna pod warunkiem spełnienia wymagań formalnych (uzyskanie pozwoleń od odpowiednich organów administracji, zarejestrowanie hodowli). Przykładem może być hodowla alpak, która mieści się w kategorii „chowu lub hodowli zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka jako zwierzęta gospodarskie”, która podlega zgłoszeniu do Powiatowego Inspektoratu Weterynarii.
Dariusz Gaszewski