Praca dojarki wpływa na zdrowotność wymienia

lis 23, 2015

Wadliwie działająca dojarka może być przyczyną występowania zapalenia wymienia i podwyższonej ilości komórek somatycznych w mleku. Należy więc regularne serwisować i kontrolować stan techniczny urządzenia udojowego. Za najbardziej istotne czynniki w określeniu prawidłowości działania dojarki, uważa się podciśnienie robocze, częstotliwość pulsacji oraz współczynnik pulsatora, czyli stosunek fazy ssania do fazy masażu. Wielkości te nazywamy podstawowymi parametrami technicznymi, których właściwe wartości powinny wynosić:

  • podciśnienie robocze – 0,47-0,52 MPa,
  • częstotliwość pulsacji pulsatora dojarki – 60 pulsów na minutę z tolerancją 57-63 pulsów na minutę,
  • współczynnik pulsatora – 66-76%

Codziennie należy sprawdzić poziom podciśnienia roboczego oraz myć i dezynfekować aparaturę udojową.

Raz w tygodniu należy przejrzeć i wyczyścić wszystkie zakamarki aparatu udojowego, a także sprawdzić, czy nie są przekręcone gumy strzykowe w kubkach udojowych.

Co miesiąc należy rozebrać i wyczyścić regulator podciśnienia, oczyścić na sucho wnętrze pulsatora, nasmarować, sprawdzić częstotliwość pulsacji, rozebrać kubki udojowe, dokładnie je umyć, sprawdzić gumy strzykowe.

Co pół roku konieczna jest wymiana gum strzykowych i sprawdzenie połączeń elementów dojarki. Raz do roku wymienić należy wszystkie elementy gumowe i wykonać serwisowe badania diagnostyczne.

Należy pamiętać, że wadliwie pracująca dojarka po pewnym czasie może spowodować uszkodzenie zwieracza strzyka, co sprzyja występowaniu mastitis. Powodem uszkodzenia może być tzw. pustodój, czyli zbyt długie pozostawanie aparatu udojowego na strzykach, mimo zakończenia oddawania mleka. Wówczas zatoka strzykowa jest już pusta, nie ma w niej mleka, a ścianki wewnętrzne w wyniku dalszego dokonywania doju ulegają zgniataniu i ocieraniu. W konsekwencji tego uszkodzeniu ulega nabłonek, osłabia się zwieracz strzykowy oraz następuje zniekształcenie wierzchołka.
Innym czynnikiem uszkadzającym sam strzyk jest kolektor aparatu udojowego, który często nie jest dopasowany pojemnością do wydajności mlecznej krowy. Zbyt mała przepustowość powoduje, że część mleka nie odprowadzona poza kolektor cofa się do kanału strzyka wraz z bakteriami i może powodować zakażenie innych ćwiartek. Dla krów wysokowydajnych pojemność kolektora powinna wynosić: 250-300 ml.
Jakość gum strzykowych i ich konserwacja ma wpływ na zdrowotność strzyka. W wyniku długiego użytkowania gumy ulegają starzeniu tracąc swoją elastyczność. Takie gumy źle przylegają do strzyka oraz gromadzą duże ilości starego tłuszczu oraz bakterii oraz powodują uszkodzenia nabłonka strzyków. Należy pamiętać o odkażaniu strzyków po doju poprzez zanużenie ich w odpowiednim roztworze (dipping). W ten sposób zamykamy kanał strzykowy uniemożliwiając wnikaniu bakterii do wymienia i ograniczając tym samym możliwość powstania mastitis.

Piotr Kryńki

 

Skip to content