Stan przezimowania zbóż jest dobry,  zbliżony do roku poprzedniego. Ważnym czynnikiem był opóźniony termin wysiewu ze względu na kolejny rok suszy. Ze względu na niedobór wody utrudnione były przedsiewne zabiegi agrotechniczne.
W wyniku wcześniej wymienionych czynników niektóre plantacje (pszenica ozima) wchodziły w okres zimowy w fazie przed krzewieniem, która nie jest optymalną do spoczynku zimowego.

Temperatura powietrza w listopadzie podtrzymywała wegetację oraz stwarzała odpowiednie warunki dla wschodów, wzrostu i rozwoju zasianych w późniejszym terminie ozimin. Przebieg pogody w okresie zimy nie stwarzał na ogół bezpośredniego zagrożenia dla roślin. Utrzymująca się w grudniu i styczniu wysoka jak na tę porę roku temperatura powietrza, wzrastająca okresami powyżej 10°C powodowała zakłócenia w zimowym spoczynku ozimin co skutkowało zjawiskiem „pełzającej wegetacji”. Wyższe temperatury przełożyły się również na brak okrywy śnieżnej zapewniającej roślinom wodę. Notowane w drugiej i trzeciej dekadzie lutego duże spadki temperatury powietrza przy powierzchni gruntu były krótkotrwałe i nie spowodowały nadmiernego wychłodzenia gleby na głębokości węzła krzewienia. W wyniku notowanych pod koniec miesiąca dobowych wahań temperatury powietrza powtarzały się procesy zamarzania
i rozmarzania wierzchniej warstwy gleby, mogące lokalnie powodować osłabienie systemu korzeniowego roślin.
Warto zwrócić uwagę na często występujące nierównomierne wschody na wielu uprawach spowodowane najczęściej wcześniej wspominanym niedoborem wody. Ciepła i słoneczna pogoda pierwszej i drugiej dekady marca  sprzyjała rozpoczęciu wegetacji roślin ozimych. Warunki agrometeorologiczne w marcu umożliwiały prowadzenie wiosennych prac polowych.

W okresie rozpoczęcia wegetacji została wykonana ocena przezimowania zbóż ozimych. Według informacji nadesłanych
z wszystkich powiatów Województwa Podlaskiego w kolejności najlepiej przezimowały: żyto ozime, pszenżyto ozime, pszenica ozima, jęczmień ozimy.

Rafał Niemyjski

PODR Szepietowo