Okres wczesnej wiosny jest jednym z najlepszych terminów zbadania gleby. W tym czasie znajdują się w niej naturalne ilości składników pokarmowych na wszystkich polach przeznaczonych pod uprawy jare i na użytkach zielonych. Ponadto jest to typowy termin badania zawartości azotu mineralnego w glebie (nawożenie ozimin i nawożenie upraw jarych).

Rolnik przystępujący do pobierania próbek powinien:
• Sporządzić szkic badanych pól w gospodarstwie wraz z ich otoczeniem (droga, sąsiad lub inne elementy rozpoznawcze pola) lub zaznaczyć lokalizację próbek na mapie.
• Zaznaczyć na nim zasięg poszczególnych próbek, mając na uwadze, że:
– średnia powierzchnia 1 próbki powinna kształtować się (zależnie od zmienności gleby) w przedziale od 1,0 do maksymalnie 4 ha;
– jedna próbka powinna reprezentować powierzchnię gruntu ornego o identycznej lub co najmniej podobnej historii nawozowej;
– na użytkach zielonych koniecznie należy pobierać oddzielne próbki z gleb mineralnych i oddzielne z gleb organicznych.
• Wpisać do tabeli na szkicu powierzchnie poszczególnych próbek i rodzaje użytków lub w treści szkicu wpisać planowane obsiewy na poszczególnych polach.
• Nadać wzrastające numery dla pól i te same numery trwale umieścić na woreczkach (specjaliści Stacji zabezpieczają woreczki już ponumerowane), do których zgromadzona zostanie gleba z badanych pól.
• Pobrać próbki – najlepiej za pomocą specjalnej laski – z głębokości 0-20 cm.
• Na 1 polu wykonać 15 do 20 równomiernie rozmieszczonych nakłuć (prób pierwotnych) laską i całość zebranej gleby przenieść do woreczka o numerze zgodnym z numerem zapisanym na szkicu lub mapie.
• Pobrane próbki – około 0,5 kg gleby – wraz z sporządzonym szkicem (zabezpieczonym przed zawilgoceniem) przekazać do najbliższego specjalisty lub bezpośrednio do Stacji.

Jan Grabowski
Okręgowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Białymstoku