Handel końmi w krajach wspólnoty

lip 13, 2011

Handel, w rozumieniu przepisów ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, oznacza „swobodny obrót pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej zwierzętami, materiałem biologicznym i jajami wylęgowymi, pochodzącymi z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz zwierzętami, materiałem biologicznym i jajami wylęgowymi, pochodzącymi z państw nie będących członkami Unii Europejskiej, które znajdują się w obrocie w krajach członkowskich Unii Europejskiej”.

Konie będące przedmiotem handlu muszą być zaopatrzone w dokumentację identyfikacyjną (paszport), hodowlaną (nie jest wymagana dla koni rzeźnych i użytkowych) oraz weterynaryjną (świadectwo zdrowia).

Dokumentem identyfikacyjnym konia jest paszport. Obowiązek jego posiadania dla krajowych koni reguluje ustawa z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. nr 52/2003, poz. 450). Paszport konia jest wystawiany przez organizację lub związek kraju pochodzenia zwierzęcia, który prowadzi księgę stadną lub rejestr danej rasy. Dla zwierząt urodzonych na terenie Polski są to: Polski Związek Hodowców Koni dla ras małopolskiej, wielkopolskiej, polski koń szlachetny półkrwi, śląskiej, polski koń zimnokrwisty, huculskiej, konik polski i koniom wpisanym do rejestru kuców i koni małych oraz koni bez pochodzenia, Polski Klub Wyścigów Konnych dla koni czystej krwi arabskiej i pełnej krwi angielskiej, Polskie Towarzystwo Kuce Szetlandzkie dla kuców szetlandzkich, Stowarzyszenie Hodowców i Użytkowników Kłusaków dla rasy kłusaczej. Dla zwierząt przywożonych z innych krajów UE paszporty wystawiają organizacje prowadzące księgi poszczególnych ras. Dokument ten musi zawierać opis graficzny i słowny zwierzęcia. Inne sposoby identyfikacji koni (chipy, palenia) są jedynie metodami pomocniczymi i nie stanowią podstawy identyfikacji konia.
W przypadku kupna lub sprzedaży konia sprzedający ma obowiązek wyrejestrowania konia z macierzystej organizacji aby następnie można było zwierzę zarejestrować w Polsce, jednocześnie nowy posiadacz jest zobowiązany do zgłoszenia zmiany w tym związku hodowlanym, na terenie którego będzie stacjonował koń. Fakt nabycia konia w innym kraju, do podmiotu prowadzącego polską księgę, należy zgłosić w terminie 30 dni od dnia przywozu zwierzęcia na teren Polski lub w przypadku konia przywiezionego spoza granic UE w terminie 30 dni od dnia przeprowadzenia weterynaryjnej kontroli granicznej.

Drugim dokumentem, wymaganym przy handlu końmi, jest zaświadczenia hodowlane. Informacje zamieszczone w zaświadczeniach są podstawą do dokonania wpisu lub rejestracji w księdze stadnej. Na dzień dzisiejszy rolę zaświadczenia hodowlanego spełnia paszport konia. Jednak tu pojawia się niejasność, bowiem paszport posiadają również konie rzeźne i użytkowe. Zwierzętami hodowlanymi są wyłącznie konie spełniające wszystkie warunki wpisu do księgi danej rasy, dlatego też konie ras dla których nie prowadzi się w Polsce ksiąg stadnych oraz które nie uczestniczą w doskonaleniu ras mogą być uważane jedynie za zwierzęta użytkowe. Konie takie można do Polski przywozić i użytkować, ale zarówno one jak ich potomstwo nie będą wpisane do polskich ksiąg.
W przypadku zakupu ogiera na terenie UE należy sprawdzić czy spełnia on wymagania stawiane reproduktorom przez polskie księgi oraz czy po sprowadzeniu konia do Polski będzie go można użyć w rozrodzie. Sprowadzając do Polski młodego ogiera, jego nabywca musi się liczyć z koniecznością poddania go ocenie w naszym kraju. W przypadku zakupu ogiera starszego, wycenionego w kraju jego pochodzenia, należy upewnić się w podmiocie prowadzącym odpowiednia polską księgę czy wyniki przez niego uzyskane są wystarczające aby był on uznany w Polsce za reproduktora. W tym celu należy przedstawić dokumenty potwierdzające wpisanie ogiera do odpowiedniej księgi stadnej kraju pochodzenia oraz wyniki i kryteria przeprowadzonej oceny wartości użytkowej konia.
Chcąc przywieźć konia spoza UE, należy zwrócić się do podmiotu prowadzącego w Polsce księgę danej rasy o wydanie potwierdzenia, że zwierzę kwalifikuje się do wpisania do polskiej księgi. W przypadku zakupu źrebnej klaczy dodatkowo należy poświadczyć jej źrebność. Wzór zaświadczenia, jest określony w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2004 roku w sprawie zaświadczeń hodowlanych dla przywożonych z terytorium państw nie będących członkami Unii Europejskiej zwierząt hodowlanych, nasienia, komórek jajowych i zarodków (Dz.U. nr 122, poz. 1278).

Trzeci niezbędny dokument to świadectwo zdrowia. Zgodnie z wymaganiami weterynaryjnymi konie mogą być przedmiotem handlu jeżeli są zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii państwa wysyłającego. Dokument wystawiany jest w dniu załadunku zwierząt lub, w przypadku koni zarejestrowanych, w ostatnim dniu roboczym przed załadunkiem. Wzory świadectw i druki formularzy znajdują się na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynarii pod adresem www.wetgiw.gov.pl. W przypadku koni hodowlanych posiadających paszport wystarcza informacja o stanie zdrowia konia, potwierdzona przez urzędowego lekarza weterynarii, tzw. poświadczenie zdrowotności. Dla zwierząt nie posiadających paszportów oraz dla wszystkich koni przywożonych z krajów trzecich tj. spoza UE wymagane jest już świadectwo zdrowia.

Wawrzyniec Wichrowski

Skip to content