Minimalne warunki utrzymania cieląt
Artykuły w tej kategorii:
- Ziarno kukurydzy w żywieniu cieląt
- Usprawnienie identyfikacji i rejestracji zwierząt
- Pasza pod lupą
- QMP sposobem na dobrą wołowinę
- Praca dojarki wpływa na zdrowotność wymienia
- Zasady obowiązujące przy odchowie cieląt
- Żywienie z wykorzystaniem pastwiska – to najtańsza produkcja mleka
- Przygotowanie bydła do żywienia zielonkami
- Uproszczony bilans pasz w każdym gospodarstwie
- Nadmiar mocznika w mleku jest szkodliwy
- Wymagania dla gospodarstw mlecznych przy produkcji mleka w świetle nowych regulacji prawnych
- Organizacja i prowadzenie stad bydła mięsnego
- Jaka rasa do chowu bydła mięsnego
- Odchów cieląt decyduje o produkcyjności bydła
- Dobrostan krów mlecznych w okresie porodu
- Porodówka najlepszym miejscem do wycielania krów
- Bydło utrzymywane w oborach uwięziowych potrzebuje wypasu pastwiskowego
- Dobry rozród krów zapewnia wysoką produkcję mleka
- Komórki somatyczne w mleku
- Mniej bakterii w mleku
- Zamiast holsztyno-fryzów bydło czeskie czerwono-białe
- Zachowanie się bydła jest ważną informacją do zapewnienia dobrostanu
- Dobrostan krów w oborach wolnostanowiskowych
- Dobrostan i warunki utrzymania cieląt
- Bydło Highland – włochata rasa ze Szkocji
- Dobrostan bydła ras mięsnych (część I)
- Dobrostan bydła ras mięsnych (część II)
- Wykorzystać ocenę bydła mlecznego
- Tłuszcz chroniony – czysta energia
- TMR w żywieniu krów
- Zapobieganie chorobom cieląt
- O zdrowiu cieląt
- Preparaty mlekozastępcze
- Zaburzenia w rozrodzie krów mlecznych
- Minimalne wymagania wzajemnej zgodności w odchowie cieląt
- Przy stole paszowym
- Przy dojeniu
- Roboty wkraczają do podlaskich obór
- Bydło mięsne w Związku
- Stado mięsne na pastwisku
- O simentalach warto wiedzieć więcej
- Pierwszy Astronauta wylądował na Podlasiu
- Zawsze razem
- Zasadowica i ketoza
- Odchów młodzieży na głębokiej ściółce
- O żywieniu bydła mięsnego
- Trasy komunikacyjne w oborze
- Minimalne warunki utrzymania cieląt
- Choroby metaboliczne
- Białogrzbiete czempionki z Dubaśna
Mając na względzie zapewnienie zwierzętom właściwych warunków bytowania Minister Rolnictwa rozporządzeniem z dnia 15 lutego 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. nr 56 poz. 344) określił szczegółowe warunki utrzymania cieląt. Według tego rozporządzenia, cielę to młode zwierzę z gatunku bydło domowe, bez względu na płeć, do ukończenia 6. miesiąca życia.
Cielęta w pomieszczeniu inwentarskim utrzymuje się: pojedynczo i grupowo.
W przypadku utrzymania cieląt w kojcu pojedynczo:
• wymiary kojca powinny wynosić:
– szerokość – co najmniej wysokość cielęcia w kłębie
– długość – co najmniej 1,1 długości ciała cielęcia mierzonej od czubka nosa do ogonowej krawędzi guza kulszowego.
• ściany kojca, z wyłączeniem kojca, w którym utrzymuje się chore cielęta, powinny być wykonane w sposób umożliwiający cielętom kontakt wzrokowy i fizyczny.
Powierzchnia kojca w przypadku, gdy cielęta utrzymuje się grupowo, w przeliczeniu na jedną sztukę powinna wynosić co najmniej:
– 1,5 m2 – dla cieląt o masie ciała do 150 kg;
– 1,7 m2 – dla cieląt o masie ciała powyżej 150 do 220 kg;
– 1,8 m2 – dla cieląt o masie ciała powyżej 220 kg.
W systemie otwartym utrzymania cieląt powierzchnia na jedną sztukę powinna wynosić co najmniej 5 m2.
Miejsce do leżenia dla cieląt powinno być wygodne, czyste i suche. W pomieszczeniach inwentarskich do 2 tygodnia życia cielęta utrzymuje się na ściółce.
Niezwłocznie po urodzeniu cielęta powinny otrzymać siarę, nie później jednak niż przed upływem 6 godzin. Cielętom nie wolno zakładać kagańców.
W pomieszczeniach inwentarskich gdzie utrzymywane są cielęta stężenie dwutlenku węgla nie może przekroczyć 3000 ppm, siarkowodoru 5 ppm zaś amoniaku 20 ppm.
Tadeusz Kruszewski