Kolektory słoneczne, szeroko propagowane, jako źródło taniej a wręcz czasami jako darmowej ciepłej wody użytkowej, poza wydatkiem za zakup instalacji oraz kosztami eksploatacyjnymi gwarantują stały dostęp ciepłej wody w gospodarstwie w okresie letnim. Jednak wysokie koszty zakupu instalacji odstraszają wielu chętnych od ich zakupu.

Istnieje szereg mechanizmów współfinansujących poczynając od flagowego programu NFOŚiGW przez dotację z ARiMR po różne wsparcia ze strony samorządów lokalnych.

Dopłata z NFOŚiGW polega na zwrocie 45% zaciągniętego kredytu na zakup elementów instalacji i jej montażu. Wysokość dotacji nie może przekraczać kwoty 2,5 tys. zł na m2. Przed rozpoczęciem montażu instalacji należy zawrzeć umowę kredytową z jednym z 6 wytypowanych przez Fundusz banków. W tym przypadku oprócz kosztów instalacji, jakie inwestor musi ponieść należy również liczyć się z kosztami za rozpatrzenie wniosku kredytowego, prowizji od udzielonego kredytu, odsetkami bankowymi oraz podatkiem dochodowym od dotacji, które nie są kosztami kwalifikowanymi. Banki wymagają również, aby kolektor posiadał certyfikat, a jego montażem zajmowała się wyspecjalizowana firma z odpowiednimi uprawnieniami. Po uwzględnieniu wszystkich kosztów realny zwrot wyniesie nie 45% jak podaje Fundusz, a jedynie 19%. Według firm dostarczających kolektory kompletna instalacja dla 4-osobowej rodziny kosztuje w granicach 9-10 tys. złotych. Wprowadzenie kolektora słonecznego w miejsce instalacji elektrycznej pozwala na zwrot kosztów instalacji (z dotacją) po upływie 5 lat, natomiast zastępując system węglowy zwrot nakładów potrwa 19 lat!

Inną formą wsparcia jest zakup kolektora w ramach PROW 2007-2013 w wysokości zwrotu 50% kosztów kwalifikowanych realizowany przez ARiMR. Oprócz programów centralnych, różne organizacje lokalne i jednostki samorządu terytorialnego organizują dla mieszkańców działania propagujące pozyskanie energii ze źródeł odnawialnych. Przykładem takich działań jest projekt gminy Zawady polegający na montażu kolektorów słonecznych przy kosztach ponoszonych przez właściciela na poziomie 1500 zł. Jednym z warunków jest założenie kolektora do potrzeb gospodarstwa domowego oraz poniesienie kosztów remontu budynku przez właściciela. W tym programie instalacja przez okres lat 7 jest własnością gminy a wszelkie koszty przeglądu i konserwacji ponoszone są przez użytkownika.

Koszty montażu oraz niepewny okres użytkowania urządzenia wielu potencjalnych użytkowników powstrzymuje przed podjęciem decyzji o założeniu instalacji, jednak stale rosnące ceny prądu elektrycznego i innych źródeł energii być może przyczynią się do szerszego korzystania z odnawialnych źródeł energii.

Wojciech Lenczewski